- αέρια, ευγενή
- Αέρια που έχουν συμπληρωμένη την εξωτερική ηλεκτρονική τους στιβάδα (δύο ηλεκτρόνια το ήλιο και οκτώ τα υπόλοιπα) και γι’ αυτό τον λόγο δεν έχουν την τάση ούτε να αποβάλλουν ούτε να προσλαμβάνουν ηλεκτρόνια, με αποτέλεσμα να είναι χημικά αδρανή, δηλαδή να μην μπορούν να σχηματίσουν σταθερές ενώσεις με άλλα στοιχεία. Τα ε.α. είναι έξι: ήλιο (He), νέο (Ne), αργό (Ar), κρυπτό (Kr), ξένο (Xe) και ραδόνιο (Rn) και ανήκουν στην ένατη (μηδενική) ομάδα του περιοδικού συστήματος. Η οικογένεια των ε.α. ανακαλύφθηκε από τον Άγγλο χημικό Γουίλιαμ Ράμσεϊ, μεταξύ 1892 και 1908, ενώ το πρώτο μέλος της οικογένειας, το ήλιο, ανακαλύφθηκε το 1868 από τον Γάλλο Ζανσέν και τον Άγγλο Λόκιερ. Τα ε.α. υπάρχουν πάντα σε ελεύθερη μορφή στον ατμοσφαιρικό αέρα, αλλά υπάρχουν επίσης διαλυμένα στο νερό και σε ορισμένα ορυκτά και πετρώματα. Έχουν μόρια μονοατομικά, δεν έχουν χρώμα, οσμή ή γεύση, υγροποιούνται δύσκολα και σε υγρή ή στερεή κατάσταση είναι επίσης άχρωμα. Οι προσπάθειες για να σχηματιστούν χημικές ενώσεις των ε.α. για πολλά χρόνια υπήρξαν ανεπιτυχείς. Τo 1962 όμως έγινε η συνταρακτική ανακάλυψη της ένωσης XeF6, μιας σταθερής άχρωμης κρυσταλλικής ένωσης. Από τότε έχουν παρασκευαστεί πολλές ενώσεις Kr, Xe και Rn, όπου τα ε.α έχουν αριθμό οξείδωσης +1, +2, +4, +6 και +8.
Dictionary of Greek. 2013.